دامپروری هوشمند با اینترنت اشیاء/ از تشخیص باروری تا ردیابی رفتار دام

امروزه به‌لطف پیشرفت فناوری، حوزه دامپروری متحول شده و امکان نظارت بر محیط نگهداری، ردیابی موقعیت و وضعیت سلامتی دام فراهم شده است.

 

به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش‌بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، نگرانی فزاینده در مورد منابع زمین و آب باعث شده کشاورزان در مدیریت محصولات زراعی و دامی خود تلاش بیشتری انجام دهند. علاوه بر این، کاهش ضایعات و کاهش هزینه‌های کلی، همچنان دغدغه اصلی کشاورزان است.

پیشرفت‌های جدید در فناوری نقش مهمی در کمک به بهبود کیفیت و کمیت تولید محصولات کشاورزی دارد. اینجا جایی است که اینترنت اشیاء (IoT) به میدان می‌آید. اینترنت اشیاء مجموعه‌ای از فرصت‌ها را برای کشاورزان فراهم می‌کند و به آنها کمک می‌کند تا با استفاده از نظارت از راه دور و تصمیم‌گیری مبتنی بر داده، سلامت دام خود را بهبود بخشد.

دامنه رو به رشد «فناوری‌های کشاورزی»، دستگاه‌های متصل به اینترنت را به ارمغان می‌آورد تا به سلامتی محصولات زراعی و دام و نیز نظارت بر افزایش بهره‌وری دام کمک کنند. در ادامه به روش‌هایی که اینترنت اشیاء به دام‌پروری کمک می‌کند می‌پردازیم.

ردیابی حرکت با اینترنت اشیاء

 

اینترنت اشیاء به نظارت بر مکان گاوها کمک می‌کند و از سرقت احتمالی گاوها جلوگیری می‌کند. برای مثال شرکت انگلیسی BT توسط همکاری با شرکت نشنال تراست که در حوزه حفظ منابع طبیعی فعال است، روی فناوری‌ای کار کرده که می‌تواند مکان گله‌ها را مشخص کند.

نظارت بر سطح سلامت دام

 

نظارت بر سطح سلامتی دام بسیار مهم است چراکه می‌تواند از ابتلا به بیماری جلوگیری کرده و نیز بیماری‌ها را در مراحل اولیه تشخیص دهد.

 

اینترنت اشیاء از گجت‌های پوشیدنی‌ای استفاده می‌کند که شامل باندهای الکترونیکی است. این باندها می‌توانند داده‌ها را به یک سرویس ابری منتقل کنند. این پوشیدنی‌ها روی حیوان نصب می‌شوند، اما سنسورهای داخلی نیز به جمع‌آوری داده‌ها کمک می‌کنند تا کشاورزان را در مورد چندین عامل که به‌طور مستقیم بر سلامت دام تأثیر می‌گذارند آگاه کنند.

نظارت بر فشارخون، ضربان قلب، تنفس، سطح هضم و سایر اعضای حیاتی بدن به کشاورزان کمک می‌کند تا از سلامت گاو خود به‌طور آنی درجریان باشند. دستگاه‌های اینترنت اشیاء همچنین به کاهش نگرانی‌های مربوط به تغذیه دام کمک می‌کند.

 

تشخیص باروری با تلفن همراه

 

گاوها در هنگام گرما، دارای یک پنجره کوچک باروری هستند که می‌تواند به‌اندازه هشت ساعت در ماه باشد. برنامه Moo Monitor سلامت و باروری گاوهای تنها و آنهایی که در گله‌ها حرکت می‌کنند را تشخیص می‌دهد تا از این پنجره بحرانی مراقبت شود. این اطلاعات را می‌توان از طریق سنسورهای متصل به یک دستگاه تلفن همراه (که در محدوده ۱۰۰۰ متری عمل می‌کنند) جمع‌آوری کرد.

مدیریت رفتار دام با سنسور

Silent Herdsman نام یک سنسور اینترنت اشیاء است که دور گردن گاو بسته می‌شود. این محصول با همکاری دولت اسکاتلند توسط صدها کارگاه لبنی در اروپا خریداری شده است. این سنسور حرکت گاو را در طول روز ردیابی می‌کند و پس از عبور گاو از یک نقطه Wi-Fi مشخص، اطلاعاتی مانند رفتار خوردن و مسائل سلامتی آن را برای کشاورزان ارسال می‌کند. این اطلاعات که در سرویس ابری ذخیره می‌شوند، متعاقباً به رایانه‌ها نیز ارسال شده تا از طریق تلفن‌های هوشمند یا تبلت قابل‌دسترسی باشند.

 

برخی کشاورزان آمریکا برای دوشیدن شیر گاوها از روبات‌هایی به‌نام Lely Astronaut استفاده می‌کنند که قادر است روزانه بیش از ۱۰۰۰ گاو را شیردوشی کند. این دستگاه دومین روبات بزرگ تولید شیر در ایالات‌متحده است. این روبات‌ها به گاو‌ها اجازه می‌دهند تا هرموقع میل به شیردوشی داشت این کار را انجام دهد. این امر باعث شده جلسات شیردوشی افزایش یافته و درنتیجه تولید شیر بالا می‌رود. از این گذشته ماشین‌ها هدف مهم دیگری دارند؛ جمع‌آوری داده‌ها. گاوها مجهز به شناسه، فرستنده و گیرنده هستند که می‌توانند گاوها را وقتی آماده تولید شیر بیشتری هستند، ردیابی کنند.

جلوگیری از سرقت

 

سنسورهای اینترنت اشیاء به مکان‌یابی گاوها در مناطق دور نیز کمک می‌کند که سیگنال‌های هشدار‌دهنده اولیه را به‌طور مستقیم به پلتفرم‌های اینترنت اشیاء ارسال می‌کنند. این دستگاه‌ها دارای یک سیستم مبتنی بر هشدار هستند که وقتی یک گاو دور از دسترس قرار بگیرد، به کشاورز اطلاع می‌دهد.

بهبود وضعیت نظارت کلی بر دام

 

نظارت بر رفتار گله‌ها یکی از مهم‌ترین کارها برای کشاورزان است. با دستگاه‌های اینترنت اشیاء، به‌راحتی می‌توان حرکات گاو که رفتارهای خاصی مانند چریدن یا دراز کشیدن برای جویدن را نشان می‌دهد، تسهیل کرد. با نظارت بر این موضوع، یک کشاورز به‌راحتی می‌تواند تشخیص دهد که آیا گاو در آن زمان به شیردوشی نیاز دارد یا خیر.

 

علاوه بر این، دستگاه‌های اینترنت اشیاء می‌توانند میزان شیردوشی و سرعت آن را اندازه‌گیری کنند. آنها همچنین می‌توانند میزان غذایی که یک گاو مصرف می‌کند و نیز تعداد گام‌هایی که طی یک‌روز برمی‌دارد را ردیابی کنند.

 

سنسورهای پوشیدنی که به گردن گاو بسته می‌شود، به کشاورزان کمک می‌کند تا بر اساس نیاز دام، شخصاً جلسات نظارت را انجام دهند. اطلاعات جمع‌آوری‌شده از فعالیت گاو به یک کشاورز برای بهبود رژیم غذایی و افزایش شیردهی کمک می‌کند.

 

به‌طور واضح، دیگر نیازی نیست کشاورزان بر اساس احساس خود تصمیم‌گیری‌های اساسی را انجام دهند و یا از روش‌های سنتی در دام‌پروری استفاده کنند. امروزه راه‌حل‌های اینترنت اشیاء برای دام‌ها که توسط داده‌های آنی پشتیبانی می‌شوند، می‌توانند در اکثر جنبه‌های دامداری، تحولات کلیدی‌ را میسر سازند. درمجموع چنین راه‌حل‌هایی به کشاورزان این امکان را می‌دهد که از بهره‌وری و سود بیشتر دامداری بهره‌مند شوند.

 

منبع: خبرگزاری آنا
1399/06/04